[මෙම ලිපිය KIEPopinions හි 146 කළාපයෙහි පළවූ Sungil Kwak ගේ
Korea's New Southern Policy: Vision and Challenges නැමති ලිපියෙහි (සංක්ෂිප්ත) සිංහල පරිවර්තනයකි. මුල් කතුවරයාගේ පූර්ණ අවසරය යටතේ සිංහලයට පරිවර්තනය කරන ලදී.]
කොරියාවේ නව දක්ෂිණ ප්‍රතිපත්තිය : එහි දැක්ම සහ එය මුහුණ දෙන අභියෝග.
කර්තෘ:
Sungil Kwak (නොවැ. 12, 2018)
නව දක්ෂිණ ප්‍රතිපත්තියෙහි දැක්ම
කොරියානු රජයේ නව දක්ෂිණ ප්‍රතිපත්තියෙහි (신남방정책) අරමුණු වන්නේ දක්ෂිණ කළාපයෙහි ප්‍රධාන කොටස්කරුවන් වන ආසියාන් රටවල් සහ ඉන්දියාව සමග සබඳතා වැඩි දියුණු කරගැනීමත්, එකී සබඳතා කොරියාවේ සාම්ප්‍රදායික රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික කොටස්කරුවන් හතර දෙනා (ඇ.එ.ජ., චීනය, ජපානය, රුසියාව) ගේ මට්ටමට ගෙන ඒමත්, අන් අය හා සංවේදනය කළ හැකි වටිනාකම් සංවර්ධනය, සහ අන්‍යොන්‍ය වශයෙන් සුඛිත මුදිත "මානව-කේන්ද්‍රීය" ප්‍රජාවක් ගොඩ නැංවීමත් ය. තවද නව දක්ෂිණ ප්‍රතිපත්තිය මගින්, ට්‍රම්ප් පරිපාලනය ආරම්භයත් සමඟම බල ගැන්වුණු, ඇ.එ.ජ. හි ස්වදේශීය කටයුතු සඳහා වන ප්‍රමුඛතාවය ට ගැළපෙන පරිදි මෙන්ම නැගෙනහිර ආසියාව තුළ චීනයේ බලපෑම ව්‍යාප්ත වීමට ගැළපෙන පරිදි බහු පාර්ශවීය ආර්ථික සහ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික රාමුවක් සැකසීම අරමුණු කෙරේ. කොරියාවේ අන්තර්ජාතික වෙළඳාම බහුලව රඳා පවතිනුයේ ඇ.එ.ජ. සහ චීනය මතය. පසුගිය වසර 3 පුරා (2015-2017) කොරියාවේ සමස්ත අපනයනයන්ගෙන් 38.1% ක් එම රටවල් 2 සමඟ සිදු විය. තවද කොරියාවේ සමස්ත ආනයන සහ අපනයනය වටිනාකම සළකා බලන කළ එයින් 35% ක්ම ඇ.එ.ජ. සහ චීනය සමඟ විය. මෙලෙස සිය ජාත්‍යන්තර වෙළඳ ව්‍යුහය නිශ්චිත රටවල් කිහිපයක් මත පමණක් පදනම් වීම හේතුකොටගෙන එම රටවල් වල විදේශ ප්‍රතිපත්තියේ සහ විදේශ වෙළඳ ප්‍රතිපත්තිවල වෙනස්වීම් වලට අවනත වීමට දකුණු කොරියාවට සිදුව ඇත. නිදසුන් වශයෙන් 2016 දී තාඩ් (THAAD) ප්‍රශ්නය මුල් කරගෙන දකුණු කොරියාව හා චීනය අතර සබඳතා අසීරු අඩියකට පත් වීමත්, ට්‍රම්ප් පරිපාලනය ආරම්භයත් සමඟම බල ගැන්වුණු, ඇ.එ.ජ. හි ප්‍රබල ජාතිකවාදී ප්‍රවණතා හේතුවෙන් එරටට සිදු කරන අපනයන කෙරෙහි අසීරු බලපෑම් එල්ල වීමත් සඳහන් කළ හැක. එබැවින් කොරියාවට සිය විදෙස් ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය තම රටෙහි ලාභාංශ විශ්වසනීයව වැඩි කරගැනීමට හැකි වන පරිදි සකසා ගැනීමට අවශ්‍ය නම් පළමුව කළ යුතු වනුයේ මෙතෙක් නිශ්චිත රටවල් කිහිපයක් මත පමණක් කේන්ද්‍රීය වූ තම වෙළඳ ව්‍යුහය විවිධාංගීකරණයත් එමගින් බාහිර තර්ජන අවම කර ගැනීමත්ය. නව දක්ෂිණ ප්‍රතිපත්තිය මගින් අරමුණු කෙරෙනුයේ හුදෙක් ඇ.එ.ජ. සහ චීනය වෙනුවට නව දක්ෂිණ කළාපය සමඟ සම්බන්ධතා පැවැත්වීම නොව ඇ.එ.ජ. සහ චීනය සමඟ සම්බන්ධතා පවත්වා ගන්නා අතරතුර සිය ආර්ථික සහයෝගීතාවයේ නිම්වළලු පුළුල් කර ගැනීමයි. එබැවින් නව දක්ෂිණ ප්‍රතිපත්තියේ දැක්ම සංක්ෂිප්තව ඉදිරිපත් කරන්නේ නම් මෙසේය. දකුණු කොරියාව සිය ජාතික ප්‍රායෝගික රුචිකත්වයන්ට ප්‍රමුඛත්වය දෙමින් වඩාත් සමබර රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික පිළිවෙතක් මත පදනම් වූ උපායමාර්ගික විදේශ ප්‍රතිපත්තියක් තම ප්‍රධාන සාම්ප්‍රදායික රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික කොටස්කරුවන් සිව්දෙනා (ඇ.එ.ජ., චීනය, ජපානය, රුසියාව) සහ නව දක්ෂිණ කළාපයන් සමඟ පවත්වාගෙන යාමයි.
